تاثیر برنامه ی ورزشی پیاده روی طراحی شده بر میزان خستگی و زمان تحمل فعالیت در بیماران همودیالیزی

زمینه و هدف: بسیاری از بیماران نارسایی کلیه در اثر فرآیند مزمن بیماری و درمان طولانی مدت دیالیز دچار کاهش زمان تحمل فعالیت می شوند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر ورزش پیاده روی بر زمان تحمل فعالیت در این بیماران انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی 25 بیمار همودیالیزی به دو گروه شاهد و مورد تقسیم شدند. گروه مداخله (12 نفر)، برنامه ی ورزشی پیاده روی طراحی شده را به مدت 8 هفته بلافاصله بعد از اتمام جلسه ی دیالیز به مدت 20 دقیقه دریافت می کردند. سپس به منظور آرام سازی، ده دقیقه در تخت دراز می کشیدند و تنفس های آرام و عمیق را با چشمان بسته انجام می دادند. ابزار جمع آوری داده ها مقیاس شدت خستگی و چک لیست ثبت زمان تحمل انجام برنامه ورزشی در هر جلسه بود که در سه نوبت قبل از مداخله، 4 هفته بعد و در پایان هفته ی هشتم در دو گروه تکمیل گردید. داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی، کای اسکویر، دقیق فیشر و آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج پژوهش اختلاف معنی داری را در میزان خستگی، بعد از 8 هفته ورزش در دو گروه نشان داد (05/0p<). میانگین زمان تحمل فعالیت نیز در ماه اول از 77 /17 دقیقه به 15/18 دقیقه افزایش یافت، اگرچه این اختلاف معنی دار نبود (05/0p>). نتیجه گیری: ورزش پیاده روی روشی کم هزینه و ایمن برای کاهش خستگی و افزایش زمان تحمل فعالیت در بیماران همودیالیزی می باشد.